Dawno, dawno temu, w rozległym królestwie, gdzie niebo mieniło się tysiącem barw, a powietrze przesycone było słodkim zapachem kwitnących kwiatów, mieszkała młoda księżniczka o imieniu Zuzanna.
na rysunku: Troll
Dziewczynka miała bujne, złociste loki i bystre, ciekawskie oczy, w których błyszczał entuzjazm do odkrywania nieznanego. Każdy dzień wypełniała jej zabawa z wiernym białym króliczkiem Tuptusiem oraz czytanie starych ksiąg o odległych światach.
Pewnego wiosennego ranka, gdy słonce przebijało się przez liście drzew, Zuzanna ruszyła na przechadzkę do zakazanego, zaczarowanego lasu, skuszoną opowieściami, że skrywają się tam niezwykłe sekrety.
na rysunku: Kangur
Między mchem i paprociami znalazła starą, postrzępioną mapę. Jej linie mieniły się srebrzystym światłem, a rysunki przypominały egzotyczne zwierzęta niemożliwe do spotkania w żadnym innym miejscu.
Podekscytowana, księżniczka podążyła za wskazówkami mapy.
na rysunku: Bagno
Po drodze świat wokół niej zaczął nabierać zupełnie innych barw: zieleń drzew stawała się soczystsza, kwiaty śpiewały cichutkimi głosikami, a gdzieś z oddali słychać było odgłosy nieznanych istot. Po chwili przeszła przez lśniący łuk z liści i znalazła się w cudownym, magicznym świecie zwierząt.
Zuzanna zaniemówiła z wrażenia.
na rysunku: Dzięcioł
Wokół niej tańczyły motyle w odcieniach nieba i tęczy, a z błękitnej sadzawki spoglądała ciekawsko Tropikalna Rybka, której łuski połyskiwały jak tęcza za każdym razem, gdy machnęła ogonkiem. W oddali, na wysokim drzewie, dzięcioł z czerwonym kapeluszem krzątał się przy budowie domku dla nowych ptasich sąsiadów.
Gdy Zuzanna podeszła bliżej, dzięcioł uprzejmie się przywitał:
– Witaj, księżniczko! W naszym świecie nie wystarczy mówić, trzeba też umieć słuchać.
na rysunku: Góra
Pozwól, że nauczę cię, jak rozmawiać z mieszkańcami tej krainy.
Dzięki sprytnemu ptakowi Zuzanna posiadła nową umiejętność – słyszała każdą myśl, szept, a nawet śmiech i marzenia zwierząt. Zanim jednak wyruszyła dalej, Dzięcioł podarował jej błyszczącą, turkusową piórko na szczęście.
na rysunku: Tropikalna rybka
Wędrując zgodnie z mapą, księżniczka wspinała się po krętych, kwiecistych ścieżkach aż dotarła na wysoką, zieloną Górę. Tam, pośród liści szeleszczących jak aksamit, spotkała dumną Żyrafę Turbinę. Żyrafa była wysoka niczym wieża zamkowa, a z jej grzywy zwisały kolorowe kwiaty.
na rysunku: Żyrafa
Żyrafa opowiedziała Zuzannie o potędze cierpliwości i wytrwałości, pokazując, jak sięgać po marzenia wyżej niż chmur nad górami. – Nie bój się trudów, Zuzanno. Czasem, aby zerwać najsoczystszy listek, trzeba nauczyć się czekania . – uśmiechnęła się i podarowała dziewczynce liść o kształcie serca.
Dalej ścieżka wiodła przez rozległą, kwiecistą równinę, gdzie Kangur o imieniu Skoczek uczył młodą księżniczkę zwinności i podejmowania szybkich decyzji. Razem trenowali skoki przez strumyki i grę w "Złap magiczny orzeszek", co sprawiło Zuzannie mnóstwo radości i śmiechu .
W końcu, tuż przy szmaragdowej rzece, leniwie pływała Tropikalna Rybka. Gdy dziewczynka podeszła bliżej, Rybka zanurkowała i wyłoniła się tuż obok niej, błyszcząc w słońcu wszystkimi kolorami świata. – Odwaga jest jak tafla wody – powiedziała – czasem trzeba zanurzyć się głębiej, mimo że nie widać dna . Rybka dała Zuzannie muszelkę, która miała chronić ją w chwilach niepewności.
Gdy Zuzanna rozmawiała z nowymi przyjaciółmi i podziwiała niezwykłe widoki, nad krainą nagle zawisły ołowiane chmury. Z gęstego lasu wyszedł zły Troll, ogromny jak dąb i brzydki jak najstraszniejszy cień w babcinej piwnicy . Przemierzał świat zwierząt, niszcząc mosty, burząc domy i strasząc mieszkańców.
Okazało się, że Troll poszukuje kamienia, który pozwoli mu zamienić całą krainę w kamienną, pustą twierdzę – bez śmiechu, przyjaźni i współpracy. Zuzanna wraz z Dzięciołem, Żyrafą, Kangurem i Tropikalną Rybką zwołali naradę .
Dzięcioł rozpoznał, że Trola najtrudniej pokonać siłą mięśni. "Spróbujmy sprytu!" – zakrzyknął Kangur. Żyrafa zasugerowała, by zawiesić magiczny liść wysoko na konarze, a Tropikalna Rybka zgodziła się schować kamień ochronny w wirach rzeki .
Gdy Troll podszedł w pobliże pułapki, Zuzanna z odwagą stanęła mu na drodze. Dzięki nowym przyjaciołom, współpracując razem i wykorzystując całą wiedzę, którą zdobyła podczas podróży, udało się zwieść Trolla. W chwili, gdy próbował sięgnąć po błyszczące piórko na szczycie drzewa, muszelka rozbłysła światłem . Troll skamieniał – zamienił się w szary głaz, który miał przypominać wszystkim, jak dużo można osiągnąć dzięki współpracy i przyjaźni.
Mieszkańcy magicznej krainy świętowali wielkie zwycięstwo, a Zuzannie dziękowano z całego serca. Zwierzęta uczyniły ją honorową opiekunką ich świata, a na pamiątkę wręczyły jej złoty wianek pleciony ze śpiewających dzwonków .
Zuzanna, bogatsza o nowe doświadczenia, wróciła do swojego królestwa. Tam przez wiele lat uczyła ludzi, jak być mądrym, wytrwałym, sprytnym i odważnym – tak jak jej przyjaciele ze świata zwierząt. We wszystkich ogrodach i parkach powstały domki dla ptaków, mostki dla żab i łąki pełne motyli, a ludzie żyli w jednym wielkim szacunku do otaczającej ich natury .
Księżniczka Zuzanna nigdy nie zapomniała swojej przygody. A Ty – gdy tylko zamkniesz oczy, pomyśl o magicznym świecie zwierząt. Może pewnego dnia sama odnajdziesz swoją tajemniczą mapę i wyruszysz na spotkanie przygodzie… Słodkich snów, moja kochana .
