Księżniczka Zuzanna, zły Troll i kolorowy świat zwierząt – niezwykła przygoda

Dawno, dawno temu, kiedy księżyc świecił jak srebrna moneta, a gwiazdy roziskrzały się niczym diamenty rzucone na granatowy aksamit nieba, w zaczarowanej krainie ukrytej za siedmioma wzgórzami i jedną zaczarowaną rzeką, żyła sobie młodziutka księżniczka Zuzanna.
na rysunku: Góra Była pogodna niczym wiosenny poranek, miała kasztanowe włosy i oczy zielone jak świeża trawa po deszczu. Nosiła sukienki utkane z kwiatów i zawsze uśmiechała się do każdego napotkanego stworzenia, nawet do nieśmiałej ropuchy, którą spotkała pewnego razu pod pałacową ławeczką. Pewnego ranka, gdy rosa jeszcze migotała na pajęczynach, Zuzanna, znana z miłości do przygód, wybrała się na samotny spacer do Starego Lasu, gdzie drzewa były tak wysokie i stare, że wydawało się, jakby znały wszystkie sekrety świata.
na rysunku: Żyrafa Właśnie wtedy, pod omszałym kamieniem, znalazła starą, poplamioną mapę. Krańce pergaminu były poszarpane, a na samym środku widniał rysunek tajemniczej bramy o skrzydłach jak liście dębu. Obok, stara ręka narysowała szlak prowadzący wprost do Magicznego Świata Zwierząt.
na rysunku: Bagno Zuzanna, nie wahając się ani chwili, ruszyła w stronę wskazaną przez mapę. Szlak prowadził ją przez błyszczące rosą polany, szeleszczące paprocie i potoki, które śpiewały wesołe melodie. Wkrótce natrafiła na drzwi wycięte w pniu starego dębu.
na rysunku: Dzięcioł Na nich widniał napis: „Tylko ci, którzy mają czyste serce i odwagę, mogą przekroczyć próg tej krainy”. Księżniczka położyła dłoń na zimnym drewnie i szeptem powiedziała: „Chcę poznać świat zwierząt i ich serca”. Drzwi skrzypnęły i rozsunęły się przed nią niczym kurtyna.
na rysunku: Kangur Po drugiej stronie rozciągał się świat pełen barw, kształtów i dźwięków. Las był gęsty, ale pełen prześwitów, przez które przeciskały się promyki słońca. Kolibry wirujące wokół kwiatów, kolorowe motyle, płynące powietrzem jak płatki tęczy, a w oddali można było dostrzec stado szybujących ponad koronami drzew żurawi.
na rysunku: Tropikalna rybka Pierwszym mieszkańcem, którego spotkała Zuzanna, był Dzięcioł o upierzeniu białym jak śnieg i czarnym jak noc. Siedział dumnie na starej sośnie i wygrywał rytmy, którymi komunikowali się mieszkańcy lasu. Gdy Zuzanna przywitała się z nim grzecznie, odparł: – Witaj, mała księżniczko! Każde stworzenie w tym świecie mówi własnym językiem.
na rysunku: Troll Jeśli chcesz rozmawiać z moimi przyjaciółmi, musisz posłuchać melodię lasu i nauczyć się słuchać sercem. Dzięcioł pokazał jej, jak stukać w pień drzewa, by przywoływać przyjaciół, i opowiedział jej historie ukryte w pniach dawnych drzew. Zuzanna szybko nauczyła się tej mądrej sztuki . Potem mapa poprowadziła ją na szczyt górskiej polany, gdzie promienie słońca ogrzewały długoszyją Żyrafę. Żyrafa była nie do opisania wysoka i malowana w rozmaite brązowe plamki, niczym pociągnięcia farbą na płótnie artysty. Zuzanna poprosiła ją, by pokazała jej świat z wysokości . Żyrafa opowiedziała: – Czasem, gdy czujesz, że jesteś mała wobec problemów, musisz spojrzeć na wszystko z innej perspektywy. Musisz sięgać wysoko, nawet jeśli niełatwo tam dotrzeć. Na jej grzbiecie Zuzanna zobaczyła cały magiczny świat . Zrozumiała, że cierpliwość i wytrwałość prowadzą do największych zwycięstw. Następnie na zielonych, przestronnych równinach Zuzanna poznała Kangura. Był szybki, silny, a ogniście rudy, z pyskiem pełnym uśmiechu . Kangur zaprosił ją do zabawy w podskoki między miękkimi trawami i pokazał, jak wykorzystywać zwinność i spryt. – Czasem los rzuca nam wyzwania pod nogi, ale dzięki sprytowi i odrobinie odwagi możemy je przeskoczyć – powiedział, śmiejąc się perliście. Ostatni przystanek prowadził do brzegów kryształowej rzeki, gdzie słońce woda zmieniała w roziskrzony kalejdoskop światła . Tu spotkała Tropikalną Rybkę, której łuski mieniły się kolorami tęczy. – Jeśli chcesz przeżyć prawdziwą przygodę, czasem musisz zanurzyć się głęboko i podjąć ryzyko. Odwaga to nie brak strachu, ale działanie mimo niego – świergotała Rybka, chlapiąc wodą . Kiedy Zuzanna już niemal zapomniała o mapie, nad krainą zwiastunów pojawił się cień. To Zły Troll, potężny i ponury, z brodą z mchu i oczami jak dwa czarne grochy, zaplanował zniszczyć magiczne królestwo i zbudować własną kamienną twierdzę na gruzach świata zwierząt. Troll był ogromny, zgarbiony i przesuwał się ciężko, zostawiając ślady swoich wielkich stóp wśród kwitnących łąk . Zwierzęta były przerażone, chowając się w koronach drzew i pod wodami rzeki. Lecz Zuzanna nie ulękła się. Postanowiła, że razem z nowymi przyjaciółmi stawi czoła zagrożeniu . Dzięki umiejętności słuchania serca, którą nauczył ją Dzięcioł, księżniczka zorientowała się, że za srogim obliczem Trolla kryje się samotność. „Może on po prostu nigdy nie miał przyjaciół?” – pomyślała. Jednak Troll nie chciał słuchać, tupał i groził wszystkim bardzo surowo . Wtedy Zuzanna wraz z Żyrafą, która dosięgnęła wzrokiem aż za horyzont, zauważyły w oddali świecący kryształ. Kangur podskoczył tak zwinnie, że zdobył kryształ i zaniósł go Rybce. Ona z kolei opowiedziała legendę: kto w promieniach słońca spojrzy w ten kamień i powie najszczersze życzenie, doświadczy przemiany serca . Wspólnie Zuzanna, Dzięcioł, Kangur, Żyrafa i Rybka namówili Trolla, by spojrzał w kryształ i spróbował pomyśleć o czymś dobrym. Troll, nieco nieufny, wyszeptał: „Chciałbym mieć przyjaźń i dom”. I wtedy stało się coś niezwykłego – zły Troll przemienił się w ogromny kamień porośnięty miękkim mchem, który służył od tej chwili za bezpieczną kryjówkę dla wszystkich stworzeń . Królestwo zwierząt rozbłysło nowymi barwami, a jego mieszkańcy odetchnęli z ulgą. W podzięce dla Zuzanny mieszkańcy Magicznego Świata Zwierząt zorganizowali uroczystość na polanie, gdzie każdy z przyjaciół dał jej symboliczny prezent: pióro od Dzięcioła, liść z najwyższej gałęzi od Żyrafy, sakiewkę z trzech najszybszych ziarnek piasku od Kangura i lśniącą łuskę od Rybki. Księżniczka Zuzanna pożegnała się ze swoimi nowymi przyjaciółmi, zabierając nie tylko te dary, lecz także najważniejszą mądrość: że przyjaźń, wytrwałość, spryt i odwaga mogą pokonać nawet najmroczniejsze moce . Gdy wróciła do swojego zamku, cała kraina zachwyciła się opowieścią o niezwykłych zwierzętach, przygodach i uratowanym królestwie. Od tej pory Zuzanna nauczała dzieci i dorosłych, jak wsłuchiwać się w głos przyrody, być cierpliwym, radzić sobie z trudnościami i mieć odwagę do sięgania po marzenia. A nocami, kiedy księżyc świecił jak latarnia, a wiatr niósł echa niezwykłej przygody, Zuzanna patrzyła na mchy porastające kamienie w pałacowym ogrodzie i uśmiechała się do wspomnień . Bo choć wróciła do swego zamku, w jej sercu już na zawsze mieszkał Magiczny Świat Zwierząt. I pamiętaj, moja kochana wnuczko – każda przygoda zaczyna się od marzenia. .. więc śnij pięknie i daj się prowadzić swojej wyobraźni. Słodkich snów!